Jumat, 12 Oktober 2012

Tak Harus Bersedih


Weekend....

aku ceria, menggayut langit...
meski senja menawarkan semburat awan..
jingga...kusimpan saja dalam baju hangatku...
aku memang jalang...
aku memang menyimpan hari petulanganku...
tapi di kelopak mawar merahmu, aku hinggap...
tak peduli atmosfer menawan seribu prahara...
tak peduli, bumi bertingkah sang penantang
aku lepas..tiada ikatan...
sampai nanti aku menyunting rembulan

Saat Wekend ......Sabtu 13 Okta 12


Tawakal....

kadang kita tersentuh angin pagi...
kadang terhembus angin kemarau yang menggigit kulit...
mungkin pernah pula terhempas badai...
adakah kita pernah terpental puting beliung..
semuanya mungkin bisa menerpa kita...
maka peganglah kuat kuat kedua tanganmu pada Tawakal...

Rahmat.....

Uh...wis rupek/kemrungsung tenan..
kabeh kabeh ditakar nganggo duwit...
tambah mrosot kepedulian sesama...
pungkasane manungso wedi mlarat
lan wedi dinyek tonggo teparo...
sejetine donya mung kanggo sahajate...
sisa urip sing ono, mung kanggo manembah
marang Hyang Kang Kuoso...
ora bakal kroso mlarat lan kurang
piyayi sing jroning manah

ngagem Sandangan Tawakal
mugi 2 kulo panjenengan pikantuk